จากความมักง่าย ไปสู่หายนะ จนเกิดกระบวนการเรียนรู้

เขียนวันที่ 13/1/2562

พลอยศรีมีเรื่องตลกๆ จะมาบันทึกไว้เป็นบทเรียน ว่าครั้งนึงพลอยศรีนั้นเคยสร้างความผิดพลาดมาแล้วค่ะ  หลายๆคนอาจจะสงสัย  เห้ย !! มันคือเรื่องอะไรวะ  ฮ่าๆ 

ขอเข้าเรื่องเลยและกัน ค่ะ จะได้ไม่ฟุ่มเฟือยเวลาในการอ่านมากนัก อิอิ  เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อประมาณสักปี สองปี ที่ผ่านมา พลอยศรีไปเที่ยวอินเดีย พอกลับมาก็ได้เสื้อผ้ามาหลายชุดเลยค่ะ  เสื้อผ้าต่างๆคุณสำลีเป็นคนเลือกซื้อให้ ซึ่งผ้านั้น ก็จะเป็นผ้าฝ้ายเสียส่วนใหญ่ และ สีสันก็สดใส เจ็บปวด แสบทรวง

ทีนี้พอมาถึงบ้าน พลอยศรีก็เอาออกมากองๆไว้ และทีนี้ก็มีผ้าในตะกร้าอยู่มากมายก็เกิดความมักง่ายค่ะ  จับทุกสิ่งอย่างได้ โยนเข้าเครื่องซักผ้าทั้งหมดเลย

ทุกสิ่งทุกอย่าง เกิดขึ้นไปตามระบบของมัน พลอยศรีเอาผ้าใส่ถัง แล้วก็ไปนอนตีลังกา เล่นโทรศัพท์ไถอ่านเฟสบุ๊ค ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเสียง ติ๊ง ติ๊ง ร้องเตือนว่า เสร็จแล้ว เจ้าจงมาเอาผ้าออกจากตัวข้าไปตากได้

เดินเนิบนาบ เพื่อจะมาตากผ้า พอเปิดแล้วดึงผ้าออกมา คุณผู้ชมขาพลอยศรีนี่เข่าอ่อน แทบล้มทั้งยืนเลยค่ะ 

ผ้าทั้งถัง เปลี่ยนสีไปต่างๆกัน  เสื้อผ้าสำหรับทำงานของคุณสำลีก็สีมอซอ  เสื้อผ้าต่างๆของพลอยศรีก็ไม่ต่างๆ  เสื้อสีขาวเปลี่ยนสีไปเป็นดำๆ ขะมุกขะมอม  

สาเหตุตัวร้ายนั้น เกิดมาจากเจ้าชุดใหม่ ที่พลอยศรีเพิ่งได้มาจากอินเดียนั่นเอง

และเสื้อผ้าบ้านพลอยศรีนั้น ทุกตัวเป็นผ้าฝ้าย  ท่านเจ้าประคุณเอ๋ย เส้นด้ายนั้น มันดูดซับสีเอาไว้อย่างดี …. พลอยศรี ลมจะจับค่ะ ณ ตอนนั้น

ตอนนี้ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว  ต้องแก้ปัญหาด่วน ก่อนที่ คุณสำลีจะกลับมาเห็นและสาปเข้า เพราะคราวนี้ เสียหายร้ายแรงมาก ไหนจะเสื้อทำงาน ไหนจะชุดใหม่และชุดเก่า แต่ยังสภาพดีสีไม่ซีดเซียว และเหมือนจะใส่ได้อีกหลายปีทีเดียว

อย่างด่วนเลยค่ะ หยิบโทรศัพท์ เข้ามาทำการกดกูเกิล เพื่อหาวิธี แก้ไขผ้าสีตกใส่  …

โอ้โฮ  มีวิธีต่างๆมากมายที่ผู้คนมาแบ่งปัน  อาทิ  เช่น เช่นการต้มในน้ำเดือด  การแช่ด้วยน้ำยาซักผ้าขาว  การใช้น้ำยาล้างจาน และ การแช่น้ำเกลือ  พลอยศรีจัดการฟอลโล่ค่ะ ทำตามทุกอย่างที่พอทำได้ ณ ตอนนั้น

วันนี้ไหนๆ เล่าแล้ว ก็ขอบอกวิธีกันบ้างและกัน  ไม่ได้คิดขึ้นมาเองหรอกค่ะ  ก็จากที่อ่านๆมานั่นแหละ  แต่เพราะ มันทำให้พลอยศรีรอดชีวิตมา ก็บอกต่อกันไปเลยและกัน  

ขอบอกเลยค่ะ ว่าสุดยอดมากๆ ทุกวันนี้ ยังนึกขอบคุณ คนที่คิดค้นทดลอง และมาแบ่งปันอยู่เลยค่ะ  เพราะแค่คิดย้อนกลับไปทีไรก็ขนลุกทุกที  แอบคิดไปถึงว่าพลอยศรีเอ้ยยย นี่ดีนะ ที่บ้านแกรแม่ผัวไม่อยู่ด้วย  ไม่งั้นจินตนาการไม่ออกเลยว่าระเบิดจะลงกี่ที

มาค่ะ มาดูกันเลย ว่าการแก้ผ้าสีตก มีขั้นตอนอย่างไรบ้าง

1. วิธีแรกเลยค่ะ ถ้าเรารู้ว่าเราซักผ้าอยู่และสีตก รีบเลยค่ะ รีบแยกออกทันที 
2. ตั้งหม้อเลยค่ะ   ต้มน้ำให้เดือด  และเอาผ้าลงไปต้มค่ะ  ต้มจริงๆ ต้มไปก็คนไป คนไปเรื่อยๆ ประมาณสักยี่สิบนาทีได้ จนสีบนผ้านั้นค่อยๆซึมจางออกมา  (ต้มไปก็ภาวนาไปด้วย จงออกมาเถอะ  จงออกมาเถอะ พลีส  )
3. ต้มครบยี่สิบนาที แช่น้ำเย็น  (น้ำจากก๊อก)  แช่สักพัก  ซักๆจนผ้าคลายร้อน แล้วบิดหมาดๆ
4. เอาภาชนะขนาดพอใส่ผ้าได้ มาใส่น้ำให้พอท่วมผ้า เอาเกลือแกงใส่ลงไปเลย สอง สามกำมือ  คนให้ละลาย  แล้วเอาผ้าลงแช่ค่ะ  แช่ไว้สักยี่สิบนาที  แล้วเอาน้ำส้มสายชูเทใส่ลงไปค่ะ  ทำการซักๆ ขยี้ๆ สุดชีวิตค่ะ
5. จากการแช่น้ำเกลือ  และน้ำส้มสายชู ต่อมา ใส่น้ำยาขจัดคราบค่ะ  ถ้าเป็นผ้าขาวใส่ไฮเตอร์เลยค่ะ  เทลงไป คนให้เข้ากันดี  แช่ไว้อีก ยี่สิบนาที
6. หลังจากทำ ทุกขั้นตอนแล้ว  ผ้าเรากลับมาสีเหมือนปกติ  ยิ้มได้แล้ว ก็ขั้นตอนสุดท้ายค่ะ  คือ การซักผ้าด้วยผงซักฟอกปกติ และก็ตากได้ สบายใจ

6วิธีนี้ ดูเหมือนยากมาก แต่ถ้าลองเจอเหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้น รับรองได้เลยค่ะ พร้อมทำอย่างไม่บิดพลิ้ว  …

วันนั้นพลอยศรี ซักผ้าครึ่งตะกร้า ที่อัดแน่น ไม่อยากจะบอกเลย ว่าต้องยืนกี่ชั่วโมงในการค่อยๆต้มๆ  ค่อยๆ รอการแช่ทุกๆ ยี่สิบนาที ให้ผ่านไปแต่ละขั้นตอน  …

แต่มันคุ้มมากค่ะ เสื้อผ้าของบ้านพลอยศรีกลับมาอยู่ในสภาพเดิม โดยที่พลอยศรีเงียบๆ ไม่ได้บอกเล่าให้คุณสำลีทราบว่าเกิดอาเพศอะไร ขึ้นเนื่องจากมันแก้ไขได้แล้ว  

พลอยศรีรีดผ้าปกติ  เค้าก็ใส่ไป โดยไม่ตำหนิ หรือสงสัยอะไรเลยค่ะ  จะเสียก็แต่เสื้อผ้าของพลอยศรี ที่มีอยู่สองตัว ที่เป็นเสื้อขาวและมีขอบแขนสีดำ  และมีปักด้ายดำๆตรงช่วงลำคอ ลงมาเป็นรูปตัววี แบบสไตล์แขกๆ  จุดที่สีดำนั้นก็กลายเป็นสีขาวซีดๆไป เนื่องจากการกัดของน้ำยาซักผ้าขาว  แต่ตัวผ้าสีขาวนั้นก็กลับมาสดใสเหมือนเดิมอย่างไม่หน้าเชื่อเลยค่ะ   ….

ส่วนเจ้าชุดใหม่เอี่ยมตัวร้ายนั้นก็กลับมาเหมือนเดิม  แต่สีออกซีดๆไปนิดแต่ยังใส่ได้ดี  แอบคิดซะว่ามันเป็นสีพาสเทลก็แล้วกัน  ฮ่าๆ   

พลอยศรีคิดไว้ กลับไปเมืองไทยเมื่อไหร่ จะไปหาสีย้อมผ้าสีเดียวกับเสื้อตัวที่สีจางไปเอามาย้อมให้สดใสดังเดิม  โชคดี ที่เป็นสีเดียวสีพื้นทั้งตัว  คงย้อมได้ไม่ยากอะไร  

เนี่ยแหละค่ะ เรื่องราวของพลอยศรีที่เกิดขึ้น  ทั้งหมดทั้งมวลนั้น เกิดขึ้นมาจากความมักง่าย และความขี้เกียจของพลอยศรีเอง  ปราศจากความโง่ แต่ใดๆทั้งสิ้น  ขี้เกียจล้วนๆ จึงเกิดเรื่องราว ให้งานงอกออกมาไม่จบสิ้น  …

 จากวันนั้น ถึงวันนี้ พลอยศรีเข็ดหลาบมาก  ไม่เอาอีกแล้ว ถ้าได้เสื้อผ้าใหม่มาปุ๊บ  รีบแยกซักต่างหากทันที …. แช่ทิ้งไว้ก่อนล่วงหน้า  ถ้าไม่มีปัญหา ก็โยนใส่ถังซักไปพร้อมกัน  ถ้าสีกระจายออกมา  ก็จะได้ทราบทันที และต่อไปก็จะได้ระมัดระวังแยกออกมาซักต่างหาก …

เรื่องราวเกิดขึ้นกับตัวเองก็จะจำได้ดี และ พร้อมที่จะป้องกันต่อไปในภายภาคหน้า

วันนี้พลอยศรีจึงบอกต่อๆกัน และ เก็บไว้เตือนตน เตือนลูกหลานภาคภาคหน้าว่าครั้งนึง ป้าเคยมาแล้ว ลูกเอ๋ยย  หากเกิดขึ้นกับเจ้า เจ้าก็อย่าได้กังวลไป  เพราะ ทุกสิ่งล้วนแก้ไขได้ทั้งสิ้นนะจ๊ะ  … คนเรามันขี้เกียจกันได้ ฮ่าๆ

ไม่ต้องร้องให้ ไม่ต้องเสียใจ แค่ค่อยๆแก้ไข ตามขั้นตอนด้วยความอดทน  และ เราก็จะได้เสื้อผ้ากลับมาสู่สภาพเดิมได้ แน่นอนค่ะ พลอยศรีคอนเฟริม  เสื้อผ้าดีๆ จะไปเป็นผ้าขี้ริ้วเสีย  ก็คงน่าเสียดายไม่น้อย  อิอิ

แม่ของพลอยศรีเตือนเสมอ  กันไว้ดีกว่าแก้  เดี๋ยวแย่และแก้ไม่ทัน  คราวนี้ พลอยศรีบรรลุเลย  อีกทั้งคำว่า ไม่โดนกับตัวไม่รู้หรอก ยังใช้ได้อยู่จริง  ฮ่าๆ อย่าไปด่าว่าใครเลย  ทุกคนล้วนผิดพลาด  แต่เมื่อผิดพลาด เราก็ได้บทเรียนจากสิ่งนั้นๆ  

วันนี้พลอยศรีขอสวัสดีนะคะ