อุทานธรรม คำสอนสั้นๆ

สวัสดีค่ะ บันทึกก่อนนอนวันนี้พลอยศรีมีความรู้สึกปลื้มปีติ และคิดว่าแหม!!! ช่างโชดดีจริงๆที่อ่านพบ

เรื่องราวเกิดขึ้นเพราะว่าวันนี้พลอยศรีออกไปทำธุระนอกบ้านค่ะ นั่นก็คือการไปต่อใบอนุญาตขับขี่รถยนต์ ทีนี้พลอยศรีก็กลัวว่าเดี๋ยวไปนั่งรอนานๆจะเบื่อเพราะไม่มีอะไรทำ ก่อนจะออกจากบ้านก็เลยเดินมาที่ชั้นหนังสือ และก็คว้าติดมือไปเล่มนึง ตอนที่หยิบก็ไม่ได้ตั้งใจหรอกค่ะว่าจะหยิบเล่มนี้ เพราะว่ามีหนังสือค่อนข้างเยอะ และก็สอดๆอยู่ แต่ด้วยความรีบก็เลยคว้าเล่มที่บางสุดเพราะขี้เกียจหิ้ว เกรงว่าจะหนักแบกไปมาอ่านหรือไม่อ่านก็ไม่รู้ แต่เอาใส่กระเป๋าไปก่อน แบบกันเหนียว

ทีนี้ค่ะเมื่อไปถึงระหว่างนั่งรอคิว เราก็ว่างๆ ก็ได้อ่านจริงๆค่ะ เปิดปัดไป ปัดมา อยู่สองทีเลือกดูสมองก็ยังไม่ค่อยจะรับสารเท่าไหร่ และแล้วพลอยศรีก็มาสะดุดเข้ากับหน้าหนึ่งที่เค้าเขียนเอาไว้ตัวเบ่อเร่อเทิ่มเลย ความว่า

• เมื่อมีเรื่องราวรกสมอง ฟุ้งซ่าน วุ่นวายใจ ต้องปัดกวาดทำความสะอาด ชำระล้าง ทำจิตให้ว่างจากอคติ ความวิตก สับสน ด้วยการพักจิตแช่ในอ่างน้ำเย็น คือ สมาธิ แล้วลูบไล้ด้วยโลชั่น คือ การปล่อยวาง

• คนดีแม้มีโอกาสทำชั่วก็อดทนข่มใจไม่ทำ คนชั่วถึงมีโอกาสทำกรรมดี ก็ไม่สนที่จะทำ คนเลวแม้ไม่มีโอกาสทำกรรมชั่ว ก็พยายามหาช่องทาง คนประเสริฐไม่แม้แต่จะคิดเปิดโอกาสให้แก่ความคิดชั่วๆ

• โลกใบนี้มีอะไรมากมายที่เรายังไม่รู้ และไม่จำเป็นต้องรู้ เพราะรู้ไปแล้วก็ไม่ทำให้พ้นทุกข์ได้ แต่สิ่งสำคัญที่ควรรู้ที่สุดก็คือ ตัวเราเองนั่นแหละ

• นาทีทุกข์ คือนาทีทอง โอกาสทุกข์คือโอกาสทอง ไม่เห็นทุกข์ก็ไม่เห็นธรรมและไม่เห็นทอง ขณะที่เผชิญหน้ากับความทุกข์ นั่นคือความโชคดี เพราะจะได้เห็นธรรม คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา หากเจอทุกข์ก็อย่าทิ้งธรรม

• ถ้าคนเปิดใจให้กว้างเหมือนถนน หากมีคนเข้าออกย่อมเดินผ่านราบรื่นปลอดภัย แต่หากจิตใจคับแคบเหมือนตรอกซอกซอย เวลาเข้าออกย่อมกระทบกระทั่งเฉี่ยวชนธรรมดา

• อะไรๆ หรือใครๆก็ไม่อาจบังคับให้เราเป็นทุกข์ได้ถ้าใจเราไม่ยอมเป็นทุกข์ แสวงหาความจริง เข้าใจความจริง ยอมรับความจริง

• การสนใจจับผิดคนอื่นมากเกินไป จนลืมมองดูความผิดในตนเอง ถือว่าเป็นเรื่องน่าสมเพชเวทนา การสนใจวิพากษ์วิจารณ์ผู้อื่น แต่ไม่ใส่ใจการวิจารณ์ตนเอง นับเป็นความอัปยศอดสู การด่วนสรุปตัดสินผู้อื่น โดยไม่พิจารณาเหตุที่มาที่ไป ถือว่าเป็นคนล้มละลายทางความคิด

และนี่คือ ทั้งหมดทั้งมวลที่พลอยศรีได้อ่านผ่านๆคร่าวๆอย่างรวดเร็วในวันนี้ระหว่างนั่งรอ อ่านแล้วรู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วร่างกาย อ่านแล้วพลอยศรีรู้สึกถูกกระชาก กระตุกวิญญาณให้กลับมาก็ว่าได้ พลอยศรีรู้สึกว่าตลอดเวลาพลอยศรีพยายามนะที่จะลดละปรับหลายๆอย่าง แต่บางครั้ง บางคราเราก็ยังเผลอไผลไปตามกิเลส ตามกระแสต่างๆที่ถาโถมเข้ามา และก็เผลอเรอสนุกไปกับมัน

วันนี้ได้รับใบอนุญาตขับขี่สำเร็จลุล่วงไร้ซึ่งปัญหาใดๆ ได้มาสบายๆห้าปี และได้อ่านหนังสือที่ถูกเก็บซ่อนมานานแอบอยู่ในซอกหลืบที่ลืมไปแล้วว่าเรามีหนังสือเล่มนี้นะ อ่านแล้วก็ขนลุกด้วยความปลื้มปีติ อ่านแล้วรู้สึกว่า พลอยศรีตัวเบาสบายๆ อ่านไปยิ้มไป

ทุกอย่าง ทุกเรื่องราว ทุกสิ่งที่มากระทบ หรือให้เรามาพบเจอมันก็เป็นธรรมชาติ ไม่เห็นมีอะไรให้ทุกข์ร้อน เรื่องทุกเรื่องก็จริงนะ ถ้าใจเราไม่ทุกข์เสียอย่าง อะไรหรือใครก็ทำให้เราทุกข์ไม่ได้ และถ้าเราทำใจให้กว้างเหมือนดั่งถนน เราก็เดินสวนกันได้สบาย ถ้าทำใจแคบเป็นตรอกซอกซอยก็ต้องกระทบ ให้ขุ่นเคืองธรรมดา ขัดหู ขัดตา และถ้าเราเจอทุกข์ เราก็จงคิดเสียว่าแหม!! โชคดีจังทำให้เราเข้าใจชีวิต ไม่มีอะไรยั่งยืน จีรัง ถาวร พอเห็นทุกข์ก็เห็นธรรม พอเห็นธรรมก็รู้จักธรรมชาติที่แท้จริง พอเข้าใจธรรมชาติก็ไม่เกิดการยึดติด พอไม่ยึดเราก็ปล่อยได้สบาย

พลอยศรีรู้สึกว่ามีความสุขมากๆ อ่านไปยิ้มไป และก็คิดว่าเราต้องเอามาบันทึกไว้ เพราะเราจะได้มาเปิดอ่านได้เมื่อเราต้องการ เราเลือกบางตอนที่เราชอบมาบันทึกเราคัดกรองมาจากหนังสือทั้งเล่ม เราเลือกท่อนที่เราชอบเราโดนใจมาใส่วาง บันทึกเล่มนี้ของเราก็จะไม่ถูกลืมอีกต่อไป อีกอย่างหนังสือถึงแม้มาเปิดอ่านได้ แต่วันนึงหนังสือก็อาจไม่อยู่กับเราก็ได้ หรือ อะไรจะแน่นอน ขนาดวางอยู่ในตู้ตั้งนานเรายังไม่หยิบดูเลย

วันนี้ก็คงจะละเลยไม่ได้ที่จะขอบคุณตัวเอง เพราะว่าเมื่อหลายวันก่อนบ้าละห่ำลบบัญชีเฟสบุ๊กทิ้งเสีย โดยไม่มีเหตุ ไม่มีปี่ไม่มีขลุย แค่ตื่นเช้ามาและบอกตัวเองว่าฉันจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ฉันจะให้เวลากับตัวเอง ฉันจะเลิกไปสนใจคนอื่นอย่างจริงจัง (ปกติบอกตัวเองเสมอๆว่าไม่สนใจ แต่พอเห็นบางทีก็อดไม่ได้ที่จะคิดชั่ว คิดไม่ดี คิดวิพากษ์วิจารณ์ กับสื่อต่างๆที่เราเห็น และข่าวสารต่างๆที่เรารับ หรือพฤติกรรมของบางคน ทั้งๆที่เรากับเขาไม่รู้จักกัน ก็เลยตัดสินใจหักดิบ ลบทิ้งเลย ไม่มี ก็ไม่รู้ไม่เห็น ไม่วุ่นวายเรื่องของใคร และกลับมาอยู่กับตัวเองที่แท้จริง มีเวลาคิด พิจารณา และกระทำสิ่งที่ดี ที่เป็นประโยชน์จริงๆแบบไม่สร้างบาปสร้างกรรมให้ใคร) และเพราะไม่มีเฟสบุ๊ก วันนี้พลอยศรีจึงต้องค้นหาหนังสือเพื่อไปฆ่าเวลา และกลับมาอยู่กับตัวเอง

ขอบคุณหนังสือ The Holy Teaching ที่บันทึกคำพูดสั้นๆแต่มีอาณุภาพมากมาย พลอยศรีรู้สึกว่าสามารถสร้างแรงบันดาลใจ และเปลี่ยนชีวิตได้ เพียงบทความสั้นๆก็ทำให้ดวงตาเห็นธรรม อ่านแล้วยิ้ม อ่านแล้วรู้สึกเย็นกายเย็นใจ รู้สึกเราสามารถมีเมตตา ให้อภัยได้กับทุกคน เราสามารถมอบความรักให้ได้กับทุกคน และเราก็สามารถอยู่ร่วมได้กับทุกคนอย่างราบรื่น ไม่มีอคติ และทำใจให้กว้างกับทุกเรื่องราว และก็ขอบคุณตัวเองด้วยที่เสียสละเงินซื้อหนังสือเล่มนี้ ไม่รู้ในตอนนั้นคิดอะไร และไม่รู้ว่าซื้อมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่หนังสือ มีค่าเหมือนดั่งทองคำจริงๆ เพราะรู้สึกว่าหนังสือทำให้เราเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น เดินถูกทางใช้ชีวิตถูกต้อง เพราะถ้อยคำสั้นๆ สวยๆ ฟังดูระรื่นหู แต่ไม่ยากที่จะน้อมนำทำตาม บางคำก็เก๋ไก๋อย่างคำว่าล้มละลายทางความคิด โอ้โห !! สุดยอดจริงๆ

ขอบคุณทุกสิ่งอย่างที่จักรวาลเหวี่ยงมา คืนนี้ได้บันทึกเรื่องราวที่ชอบ ความรู้สึกที่พรั่งพรู รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก คืนนี้ต้องร่ำลาไปนอน คงต้องบอกว่ายิ้มกว้างสวัสดีค่ะ