สวัสดีค่ะ สวัสดีวันแห่งความรัก หรือวันวาเลนไทน์ ซึ่งวันนี้เป็นวันที่สวยงามของใครหลายๆคน แต่ในขณะเดียวกันก็มีอีกหลายคนเช่นกันที่รู้สึกหดหู่ใจ ไม่มีความสุขเลย
ทีนี้พลอยศรีได้ฟังธรรมะบรรยายของท่าน ว.วชิรเมธี และเห็นว่าหัวข้อนี้ดีจัง “อย่าเป็นคนทุกข์ง่าย สุขยาก” เลยอยากเอามาบันทึกในวันนี้ เพราะฟังจนจบและคิดตามนี่เห็นภาพลอยมาเลย เห็นตามเหตุตามผลที่มันเกิดขึ้น หรือจะเกิดขึ้น สุขหรือทุกข์นี่อยู่ที่การกระทำของเราล้วนๆเลยค่ะ
ท่าน ว. ได้กล่าวไว้ว่า “การที่จะเป็นคนสุขง่าย ทุกข์ยากนั้น ต้องอย่ากระทำ 4 อย่าง ดังนี้” ไม่อย่างนั้นเราจะกลายเป็นคนที่เป็นทุกข์ง่าย แต่สุขยาก
- อย่าเป็นคนใจแคบ
- คือ เห็นคนอื่นเริ่มได้ดี เริ่มส่อแววเฉิดฉายมีประกาย จะรีบหาทางขัดขวางทันที เพราะไม่อยากให้ผู้อื่นได้ดี
- อย่าเป็นคนใจร้อน
- คือ เรื่องเล็กๆน้อยๆก็เอามาเจ็บ เอามาจำ เอามาหม่นหมองซึมเศร้า และสร้างความเกลียดชิงชัง คั่งแค้น
- อย่าเป็นคนใจดำ
- คือ เรื่องนิดๆหน่อยๆ อภัยกันได้ก็ไม่ยอมอภัย ของนิดๆหน่อยๆขอกันได้ก็ไม่ยอมแบ่งให้ แต่จะทำให้เป็นเรื่องใหญ่จนต้องขึ้นโรงขึ้นศาล
- อย่าเป็นคนขี้อิจฉา
- คือ เห็นคนอื่นได้ดีมีความสุขและอดรนทนไม่ได้ ต้องลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่าง โค่นให้เค้าล้มลงมา
ทุกวันนี้เยอะเหลือเกินกับข่าวต่างๆที่นำเสนอในแต่ละวัน ล้วนแล้วแต่เป็นข่าวที่สร้างความทุกข์ง่ายแต่สุขยากเกือบทั้งนั้น และสาเหตุของการสร้างความทุกข์ใจนั้นก็ล้วนมาจาก 4 ข้อข้างต้น บ้างก็เป็นคนใจแคบ บ้างก็เป็นใจร้อน บ้างก็เป็นใจดำ และบ้างก็เป็นคนขี้อิจฉา
พลอยศรีคิดว่า ถ้าเราละ เลิกการกระทำ สิ่งต่างๆเหล่านี้ได้นี่เราจะมีความสุขขึ้นมาทันทีจริงๆนะ เพราะอะไรเกิดขึ้นมา ถ้ามันเล็กๆน้อย ไม่ทำให้เราเดือดร้อนเสียหายหนัก เราก็ไม่ต้องถือเอามาเป็นประเด็นใหญ่โตตลอดก็ได้ ปล่อยผ่านไปบ้างและใช้ชีวิตแบบเดินหน้าต่อไป แบบปล่อยให้ชีวิตมันมีความสุขกับความเป็นปกติธรรมดาบ้าง ไม่ต้องจริงจังอ้างสิทธิ์ไปซะทุกอย่าง
ลองคิดตามหลักความเป็นจริงบ้างว่า เออในชีวิตนี้เนาะ ผู้คนก็เยอะมันก็มีบ้างที่ต้องเบียดเสียดกระทบกระทั่งกัน ผิดพลาดโดยไม่ตั้งใจก็ขออภัยและให้อภัยกัน เห็นคนอยากได้อะไรหรือมาหยิบมาขออะไรถ้าเรามีเยอะแยะแบ่งได้ก็แบ่งไปบ้างช่วยๆกัน หรือมีอะไรมาขัดใจก็อย่าเพิ่งรีบโมโหตีโพยตีพาย อย่าเพิ่งรีบหาเรื่อง คิดวิเคราะห์สักนิดถึงเหตุถึงผล
เห็นใครเค้าได้ดี หรือมีความสุขกับเรื่องอะไรก็ไม่ต้องไปอิจฉาเค้าหรอกถ้าเราไม่ได้ไม่มีแบบเขา เพราะคนเรามีเส้นทางเดิน มีโอกาสไม่เหมือนกัน ก่อนที่จะอิจฉาเขาต้องย้อนคิดสักนิดก่อนว่าที่เค้าได้ ที่เค้ามีเพราะอะไร เราพยายามเท่าเขาหรือยัง เราทำแบบเขาหรือเปล่า เราดีพอสมควรจะได้รับอะไรบางอย่างหรือยัง
พลอยศรีรู้สึกว่าทุกวันนี้ที่คนเราบ่นว่าอยากมีความสุขจัง ไม่มีความสุขเลย อยากมีอันนี้อันนั้นแบบคนนั้นคนนี้ หรือบางทีก็บ่นว่าไม่ชอบคนนั้น เกลียดคนนี้แบบไม่มีเหตุผลด้วยนะ แค่ไม่ชอบหน้าเพราะเห็นเค้าเริ่มจะมีแสง เริ่มจะมีคนชอบ เริ่มจะดัง แค่นี้เราก็ไม่มีความสุขแล้ว ไม่มีใครมาขโมยความสุขของเราด้วยนะ แต่เราไล่ความสุขหนีไปเอง และไปกอบโกยเอาความทุกข์ ความขุ่นใจเข้ามาแทน
หรือ อย่างวันนี้หลายๆคนเห็นเพื่อน เห็นคนได้ดอกไม้ ได้ของขวัญแต่ตนเองไม่ได้ก็เป็นทุกข์ อิจฉาเขาที่เราไม่มีใครมามอบของมอบดอกไม้ให้ สร้างทุกข์ในใจให้ตัวเองไปอีก โพสต์สเตตัสน้อยอกน้อยใจและก็ไปอารมณ์ร้อนโมโหกระฟัดกระเฟียดใส่คนรักใส่แฟน ว่าไม่รัก ไม่ใส่ใจ จึงละเลยวันสำคัญ ทั้งๆที่วันนี้มันก็แค่วันๆหนึ่งแทนที่จะนั่งกินข้าวและดูหนังอย่างมีความสุขด้วยกันก็ต้องมาเป็นทุกข์ใจแทนซะงั้น
พลอยศรีคิดว่าเวลาชีวิตของเราลดน้อยถดถอยลงไปทุกวัน เราควรที่จะใช้ชีวิตให้มีความสุขมากที่สุด ไม่ควรมาหาทุกข์ใส่ตัวใส่ใจ โดยการเก็บเอาเรื่องต่างๆที่แทบจะไม่มีสาระมาทำให้เกิดประเด็น อะไรที่มันปล่อยผ่านได้ก็ปล่อยผ่านไป ผ่านไปแล้วก็ไม่ต้องขุดคุ้ย เห็นใครเค้าได้ดีก็ควรร่วมยินดีกับเค้าและเราก็เดินหน้าสร้างตัวเอง เห็นใครเค้าเดือดร้อนก็มีน้ำใจบ้างหยิบยื่นช่วยเหลือแบ่งปัน และไม่ต้องอิจฉาใครเค้าหรอก ก้มหน้าก้มตาทำตัวเราให้ดีก็พอ
ไม่มีใครซื้อดอกไม้ให้ถ้าเราอยากได้ก็แค่เดินออกไปซื้อเองสักดอกมันก็ไม่ยากเลย ดอกไม้ของคนรักในวันนี้ กับความดีที่เค้ามอบให้เรามันเทียบเท่ากันไหมบางทีก็ต้องไตร่ตรองนะ ได้ดอกไม้ช่อโตวันนี้แต่วันอื่นโดนตบตีด่าว่าให้ช้ำใจก็ไม่ไหวนะ หรือดอกไม้ไม่มี แต่ใจดีทุกวันอยู่แล้วยิ้ม อยู่แล้วสบายใจดอกไม้ก็ไม่สำคัญอะไรเลย เพราะเหมือนเรามีดอกไม้ทั้งสวนอยู่ในบ้านทุกวันไง
ไม่รู้เหมือนกัน วันนี้เห็นอะไรหลายๆอย่างแล้วอยากบันทึก บวกกับได้ฟังรายการธรรมะของท่าน ว.แล้วรู้สึกว่าเหมือนฟ้ามาโปรดเลย คนเราสมัยนี้บ่นว่าชีวิตไม่มีความสุขเหมือนคนอื่น ทั้งๆที่ความสุขมีอยู่รอบตัวเลยแต่เรากลับผลักออกหรือมองไม่เห็นซะอย่างนั้น ลองใช้ชีวิตแบบไม่คิดอะไรดูสิ ช่างมัน ไม่เป็นไร ยิ้มไว้ รับรองว่า สุขใจ ยิ้มกว้าง แน่นอนค่ะ เพราะความสุข หรือความทุกข์ เราคือผู้เลือก ผู้สร้างมันขึ้นมาเอง