มันหวานอบ เนื้อชุ่มฉ่ำ อร่อย

สวัสดีค่ะ วันนี้พลอยศรีขี้เกียจเหลือหลาย มื้อค่ำเลยกินง่ายๆ มันหวานอบ

เมื่อวันไปซื้อของ ได้เดินผ่านโซนหัวเผือก หัวมัน เห็นมันหวานหัวดูสวยสด เลยหยิบมาหนึ่งถุง เหลือบไปเห็นเผือกด้วย หัวกะจ๊อยร่อย แต่ดูแล้วพอกินสำหรับพลอยศรีคนเดียวเลยคว้ามาด้วยหัวนึง

เป็นคนชอบกินเผือก มัน ข้าวโพด ตลกหรือเปล่า ฮาฮา เคยมีเพื่อนเย้าว่า เป็นอาหารคนแก่ เพราะคนหนุ่มสาวสมัยนี้ไม่ค่อยกินของพวกนี้กัน พลอยศรีก็ขำ เออ สงสัยเราอาจจะแก่โบราณอย่างว่าก็ได้

ลูกเผือก หัวเล็กๆ อันนั้นก็อร่อย เอามาต้มจิ้มน้ำตาลอยู่บ่อยๆ ก็กินมาตั้งแต่เล็กๆ จำรสชาติได้ ที่บ้านเค้าขุดหรือซื้อและต้มทีละหม้อใหญ่ๆ ให้ล้วงจกกินกันแทนขนมห่อๆพองลม แม่และน้าๆจะบอกของพวกนี้อิ่มท้องกว่า มันก็จริง

กลับมาที่มันหวานอบคืนนี้ดีกว่า คือ ปกติก็จะนึ่งกินง่ายๆ แต่วันคืออยากลองห่อฟอยล์อบบ้าง เห็นเค้าว่ากันว่าจะได้รสหวานฉ่ำ เคยลองทำกับมันม่วงนานแล้ว แต่วางเฉยๆไม่ได้ห่อฟอยล์ มันก็หอมดีตอนอบ แต่คิดว่ามันแห้งๆ และคิดว่าเปลืองไฟ เปลืองฟอยล์ก็เลยนึ่งเอาตลอด

วันนี้ได้มันหัวสวยๆมา เลยลงทุนสักหน่อย เอามันมาล้างให้สะอาด และห่อฟอยล์ให้มิดชิด ใส่เตาอบที่ไฟ บน-ล่าง 200 องศา อบนาน 30-40 นาที ก็เอาออกมาเช็คสุกโดยเอาไม้จิ้มดู ถ้าทะลุก็แปลว่าสุกดี เอาออกได้

พลอยศรีเปิดดูที่ 30 นาที ก็สุก เอาออกเลย เปิดผึ่งให้เย็น …

มันดีมากเลยค่ะ สุกนิ่มแบบว่า รูดเปลือกออกมาได้เลย กลิ่นไม่หอมนะ เพราะเปลือกไม่ไหม้เนื่องจากห่อฟอยล์ไว้ ไม่โดนความร้อนโดยตรง แต่ว่าความฉ่ำ นี่ยกนิ้วเลยค่ะ มันฉ่ำมาก ไม่สูญเสียน้ำ ฉ่ำ นิ่มนวล หวานอร่อย

ผู้ชายไม่กิน พลอยศรีกินคนเดียวตลอด เมนูเผือกๆมันๆ เค้าไม่เคยอร่อยกับเราเลย และก็จะแปลกใจว่าพลอยศรี ชอบกินอะไรหนักหนา เจอต้องซื้อ เค้าชอบแบบเอาไปทอดในน้ำมันร้อนๆกรอบๆอย่างเดียว อันนี้สุขภาพดีเกินไปขอผ่าน ฮาฮา

ก็นี่แหละค่ะ เมนูขี้เกียจ แต่ก็อิ่มและอร่อยด้วย มันหวาน หวานจริงๆ หวานฉ่ำ

นึกถึงที่อินเดียทริปเดือนมกราคม เจอมันหวานข้างทาง พลอยศรีก็ซื้อมาเลยสามกิโล มาถึงบ้านพี่สะใภ้จัดการล้างและนึ่งทันที พอถึงเวลากิน ตกใจ ชื่อมันหวาน แต่มันดันจืดมาก หวานกว่าน้ำนิดเดียวเองแทบไม่มีรสเลย อย่างงง  .. สงสัยจะผิดฤดูกาล

พอครั้งล่าสุดเมื่อต้นเดือนนี้ เจออีกก็ซื้ออีก พอมาถึงบ้านล้างนึ่งเหมือนเดิม แต่รสชาติครั้งนี้หวานนิดหน่อย แต่ก็หวานกว่าเดือนมกราคม หลานชายบอกไม่ต้องซื้อมาแล้วนะ ขำมาก แต่พลอยศรีก็เอามาจิ้มน้ำตาลกิน จบปัญหาไป เป็นอาหารค่ำที่หลีกเลี่ยงอาหารพื้นบ้านในบางมื้อได้อย่างดี พี่สะใภ้ว่าคนที่นั่นเค้าเอามาปรุงอาหาร ไม่ได้เอามานึ่งกินเปล่าๆแบบเรา อืม ก็ว่ากันไป

แต่ละบ้านเมืองก็มีวิธีการกินที่แตกต่างกันไปเนาะ แต่พลอยศรีสะดวกแบบนี้แหละค่ะ สะดวกการนึ่งกิน ย่างกิน อบกิน นี่คิดถึงเตาถ่านพ่อเลย พ่อปลูกมันหวานญี่ปุ่นเอาไว้หลายกอ ถ้ามันแก่จัดเอามาย่างเตาถ่านคงหอมหวานน่าดู

วันนี้เป็นมันหวานสีเหลือง เนื้อจะนุ่มๆ เนียนๆ ไม่แน่นเหมือนมันม่วง ส่วนตัวพลอยศรีก็ชอบมันม่วงด้วยนะ มันหนึบๆดี แต่ก็เลือกไม่ได้ เจอว่ามันหวานสีอะไรก็หยิบเอาไว้ก่อน คริคริ

สำหรับคืนนี้ อิ่มแล้ว สุขใจ ยิ้มกว้าง สวัสดีค่ะ