ผักเคลผัดกับปลากระตัก และเรื่องทั่วไป

สวัสดีค่ะ วันนี้พลอยศรีทำอาหารเย็นแบบง่ายๆ คือ ผัดผักเคล

ผักเคล คือ ผักคะน้าที่มีใบหยักและมีก้านแข็ง มีข่าวออกมาว่าเป็นราชินีแห่งผักใบเขียวเลยทีเดียว เพราะว่ามีสารต้านอนุมูลอิสระสูง มีธาตุอาหารต่างๆ และเป็นผักที่มีธาตุเหล็กเยอะอีกด้วย พลอยศรีชอบซื้อมากินนะ เพราะว่ามันเก็บได้นานกว่าคะน้า

เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ซื้อคะน้ามาใช้ เพราะมีผักเคลวางโดดเด่นอยู่ให้เห็น ถ้าวางอยู่คู่กัน พลอยศรีก็จะคว้าผักเคลแทนผักคะน้า ด้วยเหตุผลข้างต้น คือ มันเหลืองช้า บางทีกินไม่หมดข้ามอาทิตย์ยังเขียวอยู่เลย ถ้าเป็นคะน้าสามสี่วันก็เหลืองแล้ว และรสชาติมันก็คะน้าอ่ะ กินไม่ต่างกัน

วันนี้ทำผัดผักก็ค้นเสบียง เห็นผักเคลเหลืออยู่พอผัดได้หนึ่งมื้อ หยิบออกมาใช้ให้หมด แต่จะผัดกับอะไรล่ะ ไก่ก็แข็งโป๊ก สุดท้ายก็จบที่ปลากระตักค่ะ

ผัดง่ายๆ ทำเป็นผัดผักน้ำมันหอยแต่เราเพิ่มปลากระตักทอดลงไปด้วย เพิ่มรสชาติและเพิ่มแคลเซียมสักหน่อย อันที่จริงอยากจะใช้ปลาอินทรีนะแต่ก็กลัวกลิ่น ก็ข้ามผ่านไป ปลากระตักก็ตอบโจทย์ค่ะ กลิ่นไม่แรง เค็มไม่มาก รสอร่อย กินได้เรื่อยๆ

เครื่องปรุง ก็มี ผักเคล พริกกระเทียมสับ น้ำมันหอย ซอสปรุงรส และน้ำตาลทราย เพิ่มเติมปลากระตัก กับน้ำมันนิดหน่อย

ทำแบบรวดเร็ว คือ ตั้งกระทะใส่น้ำมันให้พอร้อน แล้วเอาปลากระตักใส่ลงไปผัดทอดจนกว่าจะสุก (ล้างปลาสักหน่อยจะช่วยลดเค็มและฝุ่นละออง)

พอปลาสุกแล้วก็เทผักพร้อมเครื่องปรุงทั้งหมดลงไปผัด เร่งไฟแรงๆผัดแค่พอผักสลดก็พร้อมกิน ถ้าผัดนานผักจะเหนียวไม่อร่อยเท่าไหร่ ผักแค่พอสลดจะกรอบอร่อย

เนี่ยแหละค่ะ กับข้าวง่ายๆของพลอยศรี ง่ายจริงๆนะ คือ รู้สึกว่าเราทำอาหารกินเองได้ไม่ยาก แป๊บเดียวก็ได้กินแล้ว รสชาติถูกปากด้วย ที่สำคัญเราได้กินผักสะใจ

พลอยศรีก็ไม่ค่อยจะเข้าใจเลยจริงๆนะ เวลาที่เราไปกินข้าวนอกบ้าน เค้าไม่ค่อยใส่ผักมาเท่าไหร่ ไม่ว่าจะสั่งเมนูอะไรก็ตาม มีผักผสมมาประปรายให้พอเห็นหร๋อมแหร๋ม นอกเสียจากเราสั่งผัดผักรวมมิตร

มื้อกลางวันวันนี้ ทำผัดผักเคลกับปลากระตัก กินกับข้าวจานเดียว และมีมะม่วงสุกหนึ่งลูก ก็อิ่มแล้ว พอบ่ายๆอากาศมันร้อนก็กินไอติมไปหนึ่งแท่ง พลอยศรีก็แฮปปี้แล้วค่ะ รู้สึกว่าวิถีชีวิตของเรามันก็ราบเรียบแบบนี้แหละ ไม่ยุ่ง ไม่เยอะ

แต่พอมื้อค่ำ รู้สึกว่าอยากกินยำปลากระป๋อง เลยจัดมาเลย ของเรามียำซะหน่อย อร่อยเลิศ พร้อมไข่เจียวอีกจาน วันนี้รู้สึกกินอาหารง่ายๆ แต่ว่าไม่ขาดอะไรนะ อาจจะดูน่าเบื่อไม่มีอะไรสำหรับไคร แต่สำหรับพลอยศรีแล้ว นี่แหละดีเกินพอสำหรับวันนี้

ผักชีใส่ไข่เจียวด้วยไม้ใช่อะไร มันเหลือจากใส่ยำปลากระป๋อง ฮาฮา จะใส่หมดก็เยอะ จะทิ้งก็เสียดาย เลยโยนใส่ถ้วยไข่ไปโลด บอกตัวเองว่าหอมดีๆ ขำอ่ะ พอกิน เออมันก็หอมจริงๆนั่นแหละ

และก็ทำอาหารเป็นแกงถั่วลูกไก่ให้ผู้ชาย เคยบันทึกไปแล้วเรื่องแกงถั่วลูกไก่ดำ แกงกระทะนึงตักไว้ได้สองกล่องน้อยๆ แช่แข็งเก็บไว้อาทิตย์หน้าเป็นอาหารสำรอง เดี๋ยวนี้พลอยศรีทำแบบนี้ตลอดเลย มันติดใจ พอไปไหนกลับมาเหนื่อยๆค่ำๆก็อุ่นอาหารแช่แข็ง

แรงยังเหลือก็ทำซาโมซ่าด้วย ทำสิบชิ้นสำหรับทอดคืนนี้สองชิ้น เก็บแช่แข็งไว้แปดชิ้น ซาโมซ่าไส้ผัก พอจะกินก็แค่หยิบออกมาวางสักครู่ก็ทอดได้แล้วค่ะ ซาโมซ่าเป็นของว่างของชาวอินเดียแทบจะทุกรัฐเลยก็ว่าได้ หาซื้อได้ทั่วไปทั้งในร้านอาหาร และริมถนนคนเดิน ผู้ชายชอบกินพลอยศรีก็เลยต้องชอบทำ

เรื่องราววันนี้ก็ประมาณนี้แหละค่ะ ทำอาหารนั่นนี่ ของผู้ชายบ้าง ของพลอยศรีบ้าง

อยากเล่าทำไมเราต้องทำอาหารแช่แข็ง นั่นเป็นเพราะ เราไม่ได้อยู่บ้านทั้งวันทุกวัน บางทีเราออกไปทำธุระต่างๆ กลับเข้าบ้านมามันก็เหนื่อยล้า หรือไม่ก็ค่ำ มันก็ไม่อยากจะทำอะไรแล้วอ่ะ ถ้าไม่มีอาหารแช่แข็งก็ลำบากเหมือนกัน วิธีนี้ก็เลยตอบปัญหาชีวิตของเราเป็นอย่างดี

พลอยศรีเป็นคนง่ายๆ ไม่ยุ่งยาก ถ้าเหนื่อยๆล้าๆ ข้าวไข่เจียวจานเดียวก็อยู่ได้ หรือยำปลากระป๋องง่ายๆก็ได้อยู่ จะผัดผักแบบไม่ต้องทำอะไรมากแบบข้างบนราดข้าวก็จบแล้วใช้เวลาแต่ละอย่างไม่มากทำไม่วุ่นวาย แต่อาหารอินเดียแต่ละอย่าง แค่ซอยหอม เตรียมเครื่อง ต้มถั่วก็หมดเวลาไปนานโข

ดังนั้นเราก็ต้องอยู่กันให้คลิก ปรับกันให้ลงตัว ปัญหาการกินก็จะหมดไป เพราะผู้ชายชอบกินอาหารในบ้านมากกว่าถ้าเป็นไปได้ พลอยศรีชอบเล่าเรื่องราว พลอยศรีว่าเรื่องทุกเรื่องเราสามารถจัดการได้ถ้าเราเข้าใจและเต็มใจที่จะทำ

อยากเล่าอีกเรื่องเมื่อวานพลอยศรีออกไปข้างนอก เค้ามีงานอีเว้นท์อาหารไทยมาออกร้าน เราก็ไปเที่ยวอุดหนุนเพื่อนคนไทยด้วยกัน เพราะค่าเช่าที่ก็แพงเนาะ อะไรที่ช่วยกันได้ก็ช่วยๆกันไป ก็ไปเดินสั่งนั่นนี่มากิน มีคนที่รู้จักกันหลายๆคนบอกอาหารแพงนะ

พลอยศรีว่ามันก็แพงจริงๆ แต่ก็เข้าใจว่าค่าเช่าที่ไม่ถูก ก็ไม่ติดใจอะไร แต่ที่แอบติดใจ คือ รสชาติมันไม่ได้จริงๆ หลายๆร้าน พลอยศรีกินเฉยๆ ไม่คิดอะไรเพราะสนุกคุยกับเพื่อน แต่เพื่อนก็บอกมันไม่ผ่าน มันไม่ได้ มันไม่ใช่ ฮาฮา นี่นึกๆก็ยังขำอยู่เลย

สรุปง่ายๆ ว่าเราทำกินเองอร่อยถูกปาก แต่ลำบากหน่อยที่ต้องลงมือ เอาเป็นว่าหยวนๆกันไป ดูแค่จุดประสงค์การไปสนุกๆก็พอ เราไม่ได้ออกไปกินทุกวัน พลอยศรีก็ไม่คิดมาก แต่ถ้าใครต้องฝากท้องข้างนอกทุกวัน ก็หนักเอาเรื่องอยู่เหมือนกันนะ เพราะอาหารแพงจะกินหลากหลาย หรือจะกินให้มีความสุขก็อาจจะไม่ค่อยเต็มที่

พลอยศรีเลยคิดในหัวทุกวันว่าอาทิตย์หน้าจะกินอะไร พอออกตลาดก็จะซื้อวัตถุดิบมาสะสมไว้เลย แต่ละวันเรานั่งอยากนั่นอยากนี่ ก็จดๆเอาไว้ ออกตลาดได้นี่ลั้นลามากขำอ่ะ อ้อๆ เนี่ยผักเคล พลอยศรีซื้อมาทำราดหน้าเมื่อหลายวันก่อนและมันเหลืออยู่ วันนี้เก็บเคลียร์ตู้ ใช้หมดเรียบร้อย สบายใจ ส่วนปลากระป๋องเป็นของแห้ง ติดบ้านไว้อร่อยได้ทุกเวลา

คืนนี้หมดเวลาบันเทิงแล้ว พลอยศรีขอตัวลา จะต้องไปทอดซาโมซ่าไว้รับหน้าผู้ชาย สุขใจ ยิ้มกว้าง สวัสดีค่ะ