วันนี้พลอยศรีนั่งดูข่าวน้ำท่วมภาคใต้ เห็นสภาพบ้านเรือนที่จมน้ำ และผู้ประสบภัยที่รอการช่วยเหลือ หัวใจหดหู่มาก
สงสารมากๆ เฝ้าติดตามข่าวเป็นระยะๆ ได้เห็นหลายๆคนออกมาช่วยเหลือกัน เราผู้นั่งดูอยู่ใกลๆ น้ำตาไหลออกมาแบบดีใจมากๆ ปลื้มใจจนกลั้นน้ำตาไม่ไหว คำว่าคนไทยไม่ทิ้งกัน มันคือเรื่องจริง
เมื่อมีอะไรเกิดขึ้น กลุ่มจิตอาสา กลุ่มเหล่าอินฟูและคนดัง องค์กรต่างๆ รีบเข้ามาช่วยเหลือ ติดต่อประสานงานกัน ทำงานรับส่งกันรวดเร็ว ได้เห็นผู้คนร่วมสนับสนุนกันในหลายๆช่องทาง บางคนช่วยแรง บางคนช่วยรถ ช่วยเรือ ช่วยอาหาร บางคนช่วยเงิน แต่ใดๆ คือ ได้เห็นมวลพลังน้ำใจ
อารมณ์ความเศร้าวันนี้มันเศร้าแบบหดหู่มากๆ เห็นใจเขา ทุกคนตั้งใจทำงานสร้างตัว สร้างชีวิต สร้างทรัพย์สินให้มั่นคง วันนี้น้ำท่วมใหญ่มาไม่ทันรับมือ มันเกิดความเสียหายใหญ่หลวงจริงๆ และเราก็เข้าใจในความรู้สึกของการสูญเสียของพวกเขา เห็นน้ำท่วมบ้านจนถึงหลังคา ข้าวของเสียหาย รถยนต์จมน้ำ คือ สุดจริง
พลอยศรีเห็นภาพคลิปสั้นๆ ที่เป็นขบวนรถขนของไปช่วยเหลือในจังหวัดต่างๆ ขบวนรถมุ่งหน้าลงใต้ ของดารา แม่ค้า องค์กรต่างๆ ประชาชน มาเป็นขบวนๆ น้ำตาไหลแบบเขื่อนแตก ยามวิกฤตเราได้เห็นธารน้ำใจที่ไหลหลั่งมาไม่ขาดสาย
พลอยศรีก้มกราบเทคโนโลยีเลย เพราะเรามีโทรศัพท์ มีอินเตอร์เน็ต เราจึงได้เห็น ได้รับรู้ข่าวสาร และเพราะเรามีเทคโนโลยีทำให้เราสามารถเชื่อมต่อกันได้รวดเร็ว ผู้คนส่งพิกัดขอความช่วยเหลือ ส่งสารแจ้งโลเคชั่นให้กับหน่วยช่วยเหลือ
ผู้คนใช้เทคโนโลยีเป็นกระบอกเสียงออกมารับบริจาคสิ่งของ และประสานกับหน่วยงานจุดอื่นๆแบบรวดเร็ว รับเงิน โอนเงิน เป็นค่าเดินทาง ค่ารถ ค่ากิน และอื่นๆ
ถ้ามีแต่ข่าวทีวีแบบสมัยก่อน ทุกอย่างคงล่าช้า การติดต่อประสานงาน การรับบริจาค ทุกอย่างล่าช้าไปหมด ผู้คนจะรับสารกันก็ช่วงข่าวค่ำ แต่ทุกวันนี้ ทุกอย่างเรียวไทม์ ช่วยเหลือแบบรวดเร็ว เงินทองสิ่งของรวดเร็ว เราเห็นธารน้ำใจไหลมาทั่วสารทิศทั่วทุกภาค
ณ.ตอนนี้นั่งบันทึก คือ ร้องไห้เพราะสงสาร ปลื้มใจ เห็นใจ หน่วยช่วยเหลือที่ลงพื้นที่ ทำงานกันเปียกฝน ลุยน้ำ ทำงานกันทั้งวันทั้งคืน ยอมเหนื่อย ยอมหิว ยอมลำบาก เข้าช่วยเหลือ ทางกรุงเทพฯส่งของลงใต้ แต่ละจังหวัดมีแผนกจัดแพ็คส่งของ มีแผนกอาหารโรงครัว และร้องไห้อีกรอบตอนเห็นขบวนรถที่วิ่งลงใต้เพื่อไปช่วยเหลือ
พลอยศรีไม่ดราม่า ไม่สร้างภาพ ความรู้สึกที่เราแสดงออก มันคือ ความรู้สึกที่เราก็ไม่อยากปิดกั้น เศร้าเราก็ร้องไห้ ดีใจเราก็ร้องไห้ เราก็เป็นมนุษย์คนนึง พอเราเห็นอะไรที่มันสะเทือนใจ สั่นกระทบอารมณ์ บางทีเราก็กั้นน้ำตาไม่ไหว เมื่อมันจะไหล ก็ต้องปล่อยให้มันไหลออกมา ใจเขา ใจเรา
พลอยศรีหวังว่าเหตุการณ์น้ำท่วมใหญ่ครั้งนี้ จะจบลงอย่างรวดเร็ว ปีสองปีนี้ มันหนักจริงๆ เหนือ กลาง ใต้ เราทยอยเจออุทกภัยกันเป็นระยะๆ ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปเร็ววัน ขอให้ทุกคนกลับมาเข้มแข็ง ลุกยืนขึ้นใหม่ได้เร็ววัน
และสุดท้าย ขอบพระคุณทุกการช่วยเหลือ ขอบพระคุณทุกคน ทุกองค์กร ทุกหน่วยงาน ทุกจิตอาสา และทุกการบริจาคที่ช่วยเหลือพี่น้องคนไทยด้วยกัน ร้อยครึ่งร้อยของทุกคน มีค่า มีความหมาย นายห้าง เจ้าสัว และเหล่าคนดังที่ออกมาร่วมมือกันช่วยเหลือ ซึ้งใจจริงๆค่ะ ขอบคุณในความเสียสละของทุกๆคนเลย
บันทึก ณ. ตอนเที่ยงคืน
พลอยศรี Stories 