เช้าๆมาหลายๆคนคงกินข้าวต้มเครื่องร้อนๆ กินโจ๊กใส่ไข่หรือไม่ก็ขนมปังกาแฟ บางบ้านอาจจะทำแพนเค้กโปะผลไม้ราดน้ำผึ้งแบบฝรั่งๆ แต่บ้านพลอยศรีไม่เลย พลอยศรีรักขนมไทยค่ะ เช้าๆมาจึงมักเป็นขนมครก ขนมบ้าบิ่น หรือไม่มีอะไรก็กาแฟแก้วเดียวเป็นอันจบกัน ทุกวันนี้พลอยศรีไม่ได้รู้สึกเลยว่าตัวเองอยู่ต่างบ้านต่างเมือง
พลอยศรีเป็นมนุษย์เสพติดขนมหวาน กะทิ น้ำตาล แก้ไม่หายจริงๆ พยายามหยุด พยายามลด แต่มันหิวมาก ประมาณว่าพอได้กินแล้วมื้อนั้นข้ามข้าวไปก็ได้ ไม่ต้องกินข้าวก็อยู่ได้แต่กินขนมแทน ฮ่าๆ เพราะเป็นคนติดกินขนม จึงต้องทำนั่นนี่ให้มีกินแล้วสบายใจ
หลายวันก่อนพลอยศรีทำขนมถั่วแปบหนึ่งจานน้อยๆ ประมาณสิบชิ้นได้ เนื่องจากพลอยศรีต้องทำแกงถั่วเป็นกับข้าวให้ผู้ชายกิน พลอยศรีก็เลยแช่ถั่วเผื่อให้ตัวเองทำขนมด้วย
ตอนที่แช่นั้นคิดไม่ออกหรอกว่าจะทำอะไร แช่เผื่อไว้ก่อน พอเย็นๆก็ว่าจะทำเต้าส่วน คิดไปคิดมาไม่อยากกิน ก็ว่าจะทำไข่หงส์ คิดไปคิดว่าขี้เกียจอีกและ ไม่อยากกินทอดๆ อยากจะกินอะไรที่มันไวไว พลอยศรีเลยจบที่ถั่วแปบเพราะว่าไว และง่ายที่สุด ณ ตอนนั้น


พลอยศรีกินถั่วแปบเป็นขนมมื้อค่ำ และเหลือมากินเป็นมื้อเช้ากับกาแฟอีกหลายตัว กินอิ่มไปครึ่งวันเลย พอถั่วแปบหมดไป หยุดไปวันสองวัน ขนมบราวนี่ก็เข้ามาแทนที่ วันนี้เบื่อขนมฝรั่งแล้ว ก็วกกลับมาที่ขนมไทย ทำขนมบ้าบิ่นมะพร้าวอ่อน

เจ้าขนมบ้าบิ่นนี่ต้องบอกว่า มันเป็นขนมประจำบ้านและขนมสิ้นคิดของพลอยศรีเลยก็ว่าได้ ฮ่าๆ คิดอะไรไม่ออกกินบ้าบิ่น คือถ้าวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ ผู้ชายของพลอยศรีอยู่บ้าน อาหารเช้าง่ายๆ พลอยศรีมักจะเสิร์ฟแพนเค้กง่ายๆ หรือไข่เจียว ขนมปัง แต่พลอยศรีไม่ค่อยชอบกินกับเค้าเลย พลอยศรีก็เลยมักทำไทยแพนเค้ก ก็คือเจ้าบ้าบิ่นนี่แหละ เพราะมันทำง่ายและทำคล้ายกัน เลยเรียกมันว่าไทยแพนเค้ก
วิธีทำไม่ยากใช้วัตถุดิบก้นครัว ทำง่าย ทำไว อิ่มท้อง กินเป็นของว่างระหว่างวันก็ได้ กินกับกาแฟเช้าๆก็เข้ากัน … เดี๋ยวพาทำ
สำหรับพลอยศรีกินคนเดียว ทำแค่มื้อเดียว นี่คือสูตรประจำที่ตักตวงจนคุ้นมือ
- แป้งข้าวเหนียว 50 กรัม
- น้ำตาลทราย20 กรัม
- มะพร้าวอ่อน 100 กรัม
- น้ำมะพร้าว ¼ ถ้วยตวง (ใช้ไม่หมด)
- เกลือเล็กน้อย

วิธีทำ ก็แค่จับทุกอย่างเทใส่กะละมังผสม และค่อยๆผสมๆให้เข้ากันดี ส่วนของน้ำมะพร้าวให้ค่อยๆเติม แล้วคนดู หยุดเมื่อแป้งกับมะพร้าวเข้ากันดี ก้นกะละมังแห้ง ไม่มีน้ำแฉะๆ เป็นใช้ได้
จากนั้นนำกระทะเทปล่อนตั้งไฟ เอาน้ำมันทากระทะเล็กน้อย แล้วตักแป้งลงไปวางทำเป็นวงๆ วงเล็ก วงใหญ่ตามชอบ แล้วอดใจรอสักครู่ประมาณ 1 นาที ก็กลับพลิกด้าน ให้สุกเหลืองทั้งสองข้าง เหมือนแพนเค้ก เป็นอันพร้อมทาน



ถ้าเราทำวงใหญ่เกินไป ขนมอาจจะไม่สุกทั่ว อาจจะไหม้ก่อน ถ้าเราทำวงเล็กเกินไปก็ต้องทำนานๆหลายกระทะ แต่ก็น่ารักดี พลอยศรีขี้เกียจจึงตักวงกลางๆ และทำให้มันแบนๆหน่อย มันจะไม่สวยแต่มันสุกไว สุกทั่ว และได้กินรวดเร็ว ฮ่า ฮ่า … อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคน พลอยศรีง่ายๆ กระทะเดียวจบค่ะ คริคริ
วันนี้มื้อเช้ากินไปแล้วอิ่มไปแล้วและตอนนี้บ่ายฝนฟ้าตกมืดมัว พลอยศรีคิดว่าจะทำอะไรดี จะไปนอนหรือจะเขียนบันทึก เป่ายิงฉุบกับตัวเอง เพราะพอบ่ายมาตาก็จะปิด ยิ่งฝนตกพรำๆยิ่งชวนนอนมากๆ แต่แล้วก็เดินไปชงกาแฟมาหนึ่งแก้ว จิบกาแฟเพลินๆเขียนบันทึกด้วยความสุขใจ ชีวิตมันง่ายนะ อยากทำอะไรก็ทำ อยากกินอะไรก็กิน ไม่คิดอะไรเยอะ
กลับมาที่เรื่องขนมบ้าบิ่น สมัยก่อนตอนพลอยศรีอยู่บ้านนอก คงต้องบอกว่าทำกินบ่อยมาก เพราะตอนเด็กๆไม่ค่อยได้กินขนมก๊อปแก๊บ ขนมห่อตามตลาดเนื่องจาก หนึ่งบ้านอยู่ไกลตลาด สองมันแพง ห้าบาทสิบบาทนิดเดียวเอง สมัยเด็กๆ เงินสิบบาทก็มีค่ามาก ขนมที่จะได้กินส่วนใหญ่เป็นขนมทำเอง ขนมอิ่มท้อง เราจึงมีขนมกินตลอด ถ้าขี้เกียจก็อด ก็นั่งหิวกันไป
และตอนก่อนนั้นพลอยศรีไม่รู้นะว่าขนมตัวนี้เรียกว่า “ขนมบ้าบิ่น” พลอยศรีจำได้ว่า พวกเราเรียกมันว่า ขนมแป้งจี่ ฮ่าๆ ก็เพราะเราเอาแป้งมาผสมน้ำตาลทราย เกลือ และก็ใส่มะพร้าวอ่อนแบบนี้ เทน้ำมะพร้าวลงไป คลุกเคล้าให้เข้ากัน และเราก็เอาไปจี่ในกระทะ
สมัยก่อนบ้านนอกไม่มีกระทะเทปล่อน เราก็ใส่น้ำมันน้อยๆที่ก้นกระทะ จี่ๆจนแป้งสุกและก็เอามานั่งฉีกกิน หวานๆ หอมๆ กินหนุบหนึบ และคือสมัยเป็นเด็กๆ เราไม่ได้ทำอันเล็กๆแบบนี้ด้วยนะ เราตักไปทัพพีใหญ่เลย จี่ออกมาชิ้นหนึ่งแผ่นเท่าจานเลย ฮ่าๆ นึกแล้วก็ขำมาก
คิดๆไปก็ขำดี สมัยนั้นเราไม่เคยทำอะไรสวยๆนะ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร อาจเป็นเพราะไม่เคยเห็นใครทำ หรืออาจเป็นเพราะเรารีบเร่งต้องไปทำงานอื่น จึงรีบๆทำให้เสร็จไป หรืออย่างไรก็ไม่ทราบ แต่พวกเราก็ได้กินขนมกันตลอด
ที่บ้านพลอยศรีมีต้นมะพร้าวเยอะ เลยมีมะพร้าวอ่อนมาให้ทำนั่นทำนี่อยู่เรื่อยไป ทำอะไรก็มักใส่มะพร้าวอ่อนผสมลงไปด้วย …อย่างเช่นแป้งจี่มะพร้าวอ่อนที่ว่า บัวลอยมะพร้าวอ่อน ไข่หวานใส่มะพร้าวอ่อน วุ้นมะพร้าวอ่อน และอื่นๆ อีกมาก
ทุกวันนี้มานั่งคิดว่า ไอ้ที่เราเคยทำๆกันสมัยก่อน มันง่ายๆมากเลยนะ สูตรอะไรก็ไม่มี กะๆเดาๆเอา แต่มันก็อร่อยมาก ไม่รู้เป็นเพราะเราไม่เคยกินที่ไหนมาก่อน หรือเป็นเพราะเราหิว หรือเป็นเพราะว่าเรามีน้ำมะพร้าวอ่อน เนื้อมะพร้าวอ่อนไปผสมชูโรง แต่อย่างไรก็ช่าง มาวันนี้พลอยศรีก็ทำกินเรื่อยมา
จริงๆแล้ว สูตรข้างบนที่ว่าใส่น้ำมะพร้าวอ่อนนั้น สามารถเปลี่ยนไปเป็นน้ำใบเตย หรือ น้ำเปล่าก็ได้ ในปริมาณเท่ากัน บางคนอาจใส่น้ำกะทิ ก็แล้วแต่กันไป แต่พลอยศรีทำง่าย ไม่ไปปั่นใบเตย ไม่ไปหากะทิ ให้วุ่นวาย พลอยศรีมีน้ำมะพร้าวอ่อนแบบกล่องติดตู้เย็นไม่ขาด จึงจับเทลงไปง่ายๆแทนน้ำเปล่า ส่วนเนื้อมะพร้าวอ่อน นานๆก็ซื้อมาและและขูดๆใส่ช่องแข็งไว้ เวลาจะใช้ก็สะดวกดี
แพนเค้กไทย ทำง่ายๆ ไม่วุ่นวายเลยอิอิ รสชาติหวานอ่อนหอมละมุน เพราะเราทำเองเราใช้มะพร้าวอ่อน ขนมจะแบนๆเรียบๆ ไม่สวยมาก แต่ที่เห็นเค้าทำขายเค้าใส่มะพร้าวทึนทึก ไม่อ่อน ไม่แข็ง ขูดเป็นเส้นๆ ขนมบ้าบิ่นก็จะฟูๆ ดูชิ้นโตๆ และแห้งหน่อย ดูเนื้อมะพร้าวเป็นเส้นๆชี้โด่เด่จัดเต็ม เต็มชิ้น เต็มคำ ก็ลองทำกันดู
พลอยศรียังไม่เคยนำมะพร้าวทึนทึกมาทำกิน เพราะเรามีมะพร้าวอ่อน ก็เลยทำแต่มะพร้าวอ่อน และพลอยศรีก็ชอบรสสัมผัสของมะพร้าวอ่อนด้วย เพราะมันนุ่มนิ่มดี แต่ถ้าทำขายคิดว่าต้องมะพร้าวทึนทึกดูท่าจะได้กำไรงาม เพราะดูสวยดี และคงมีต้นทุนต่ำกว่ามะพร้าวอ่อนในปริมาณเท่ากันมาก …
พลอยศรีว่ามันทำง่าย สร้างอาชีพได้ ถ้าใครคิดทำขาย ขนมโบราณๆ ราคาไม่แพง เดี๋ยวนี้เห็นเค้าชอบทำกันใส่หีบห่อสวยๆ ดูน่ากินมาก ถ้านานๆกินทีอร่อยดีไม่น้อยเลยค่ะ
บางทีก็ทำกินแค่สี่ชิ้น ง่ายๆแป๊บเดียวก็ได้กิน พอทำบ่อยๆก็ไม่ได้มาชั่งตวงหรอกค่ะ อาศัยเอาช้อนกินข้าวตักแป้งข้าวเหนียวมาสี่ช้อน ใส่มะพร้าวบ้าง ข้าวโพดบ้าง แล้วแต่ที่มีในบ้าน และก็เกลือนิด น้ำตาลหน่อย หยอดทอดไวๆ สิบนาทีก็ได้กิน ไม่เหลือ ไม่เบื่อ และไม่ยาก อิอิ สุขใจยิ้มกว้าง สวัสดีค่ะ



สามารถตามอ่านเรื่องอื่นๆของพลอยศรีได้ข้างล่างเลยค่ะ